Kategorie
marketing

Jakość obsługi klienta przez komitety wyborcze jest żenująca

Będzie o wyborach samorządowych, choć nie tyle o polityce, co raczej o obsłudze klienta przez komitety wyborcze i trochę przez samych kandydatów. To jest coś o czym nie planowałem pisać, ale okazało się, że temat jest dość ciekawy, więc postanowiłem się z tym podzielić.

Jak to się zaczęło

Mam taki zwyczaj, że przed wyborami – w szczególności samorządowymi – wysyłam pytania e-mailem do wybranych kandydatów. Nie jest to proste, bo komitety wyborcze tego nie ułatwiają. Najczęściej ciężko czegokolwiek dowiedzieć się o kandydatach, nie mówiąc już o adresach e-mail. Dlatego tym razem postanowiłem podejść do sprawy inaczej. Zebrałem listę wszystkich komitetów wyborczych z mojego okręgu i postanowiłem każdy z nich poprosić o e-maile do ich kandydatów. Tak: e-maile. Nie chciałem się kontaktować telefonicznie, przez Facebooka, formularze, tradycyjną pocztą. Sukcesem byłoby otrzymanie 176 adresów e-mail, bo tylu było kandydatów w moim okręgu.

Szukanie kontaktu do komitetów wyborczych

Brzmi banalnie, ale okazało się, że nie jest to takie proste. Zacząłem szukać stron komitetów używając ich pełnej nazwy. To nie zawsze się sprawdzało, więc szukałem wg skrótów, nazw powiązanych stowarzyszeń, partii politycznych itp. W efekcie po poszukiwaniach miałem listę e-maili. Czasem były to e-maile do lokalnych struktur większej organizacji, czasem był to e-mail centrali, w innych przypadkach e-mail lidera z okręgu itp. Mówiąc prosto – radziłem sobie jak mogłem. W efekcie miałem listę 18 z 19 komitetów wystawiających kandydatów do sejmiku lub rady miasta. Jak widać jednego brakuje. KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW ISKRA schował swój adres e-mail tak głęboko, że go nie znalazłem.

Kontakt z komitetami

Wysłałem w ostatnią sobotę i niedzielę (13 i 14 października 2018) prośbę o e-maile do tych komitetów, na które miałem namiar. W sobotę do tych, którzy wystawili kandydatów do rady miasta, a w niedzielę do sejmiku. Do tych, które nie odpowiedziały – wysłałem kolejnego e-maila kilka dni później.

Odpowiedzi komitetów

Na odpowiedzi czekałem do piątku, 19 października, do godz. 21:00. Patrząc, jakie odpowiedzi otrzymałem – podzieliłem komitety na kilka grup (od najgorszych – moim zdaniem – do najlepszych):

  1. Olewatorzy – w ogóle nie odpowiedzieli mimo dwóch e-maili w kilkudniowych odstępach czasu.
  2. Rodomaniacy, nieskuteczni i dziwacy – odpowiedzieli, ale – z różnych powodów – nie dostałem żadnych adresów e-mail.
  3. Porządni – odpowiedzieli i przysłali adresy e-mail kandydatów.

Szukając odpowiedzi sprawdzałem też folder SPAM, by żadnej nie przeoczyć (ale żadna tam nie trafiła). No ale idźmy po kolei.

Olewatorzy

Najliczniejsza grupa to ta najgorsza. Na prawdę większość komitetów postawiła zignorować mój e-mail. Do tej grupy zaliczają się:

  • KOMITET WYBORCZY POLSKIE STRONNICTWO LUDOWE
  • KOALICYJNY KOMITET WYBORCZY PLATFORMA.NOWOCZESNA KOALICJA OBYWATELSKA
  • KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW KUKIZ’15
  • KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW WOLNOŚĆ W SAMORZĄDZIE
  • KOMITET WYBORCZY PRAWO I SPRAWIEDLIWOŚĆ
  • KOMITET WYBORCZY WOLNI I SOLIDARNI
  • KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW NASZ KRAKÓW GRZEGORZA GORCZYCY
  • KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW „NOWOCZESNY KRAKÓW” KONRADA BERKOWICZA

Co tu dużo mówić. Wstyd.

Rodomaniacy, nieskuteczni i dziwacy

Tutaj robi się ciekawie. Zacznijmy od rodomaniaków. Tak nazwałem tych, którzy napisali, że żadnych e-maili mi nie podadzą, bo RODO. I do widzenia. Byli zbyt leniwi, by zapytać kandydatów (wcześniej lub już po moim mailu), czy zgadzają się oni (kandydaci) na podanie adresów e-mail. Tak zachowały się komitety:

  • KOALICYJNY KOMITET WYBORCZY SLD LEWICA RAZEM

Z uwagi na przepisy RODO nie ma prawnych możliwości przesłania Panu takich danych.

  • KOMITET WYBORCZY PARTII RAZEM

Uprzejmie informujemy, że z uwagi na ochronę danych osobowych nie udostępniamy e-maili osób kandydujących.

  • KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW RAZEM DLA KRAKOWA

Niestety w związku z ochroną danych osobowych nie możemy podać danych kontaktowych dla osób zewnętrznych.

Byli też nieskuteczni i dziwacy.

  • KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW BEZPARTYJNI SAMORZĄDOWCY

To komitet, który odpowiedział jako pierwszy.

Bardzo proszę napisać, kogo Pan reprezentuje i w czyim imieniu chce Pan zadać pytania kandydatom.
Kandydaci nie dali upoważnienia do rozdawania prywatnych adresów.
Jak Pan się przedstawi, to ja mogę przesłać Pana wiadomość do kandydatów i być może oni sami podadzą Panu swoje adresy.
Ten adres e-mail, na który Pan napisał, to adres sekretariatu KWW Bezpartyjni Samorządowcy dla Krakowa. Nie cenzurujemy wypowiedzi kandydatów.

Trochę zaskoczyła mnie taka odpowiedź. Przedstawiłem się po raz kolejny i odpowiedziałem na wszystkie pytania. Przez kilka dni była cisza. Gdy upomniałem się o odpowiedzi – otrzymałem to:

W dniu 13.10.2018. wieczorem wysłałam Pana zapytanie do kandydatów z Okręgu nr 3.  Kandydaci sami podejmują decyzję w sprawie udzielenia odpowiedzi.

Wygląda na to, że żaden z kandydatów nie był zainteresowany moimi pytaniami.

  • KOMITET WYBORCZY RUCH NARODOWY RP

Ruch Narodowy RP odpowiedział dopiero w czwartek, podając lepszy adres e-mail, na który powinienem pisać. Napisałem. Przyszła automatyczna odpowiedź, w której był podany kolejny e-mail. Też napisałem. Ale odpowiedzi nie było.

  • KOMITET WYBORCZY „WSPÓLNA MAŁOPOLSKA”

W przypadku „Wspólnej Małopolski” czułem się trochę jak w cyrku. Po pierwszym e-mailu dostałem taką odpowiedź:

Uprzejmie informuję, że zgodnie z obowiązującymi przepisami to Komitet Wyborczy prowadzi kampanię wyborczą. Kodeks Wyborczy ogranicza w tym względzie kandydatów. Dlatego proszę o skierowanie pytań do KW „Wspólna Małopolska”.

OK, czyli napisałem pod zły adres. Ale może jednak mi pomogą. Zatem odpisałem:

Jaki jest adres e-mail komitetu wyborczego „Wspólna Małopolska” lub adres strony internetowej, gdzie mogę znaleźć taki e-mail?

I muszę przyznać, że odpowiedź całkowicie mnie rozwaliła:

Ten, na który Pan pisze:)

Zgłupiałem całkowicie. Ale skoro jednak piszę na dobry adres, to nie dałem za wygraną:

Czy dostanę zatem listę adresów e-mail, o które prosiłem?

Odpowiedzi już nie było.

Porządni

Tutaj zaliczyłem wszystkie komitety wyborcze, które przysłały mi adresy e-mail kandydatów. Czasem nie od razu, ale dostałem to, o co prosiłem.

  • KOMITET WYBORCZY PARTIA ZIELONI

Odpisali po drugim e-mailu, ale dostałem namiar do trzech z ośmiu kandydatów (38%). Z tych trzech – odpowiedzi na pytania dostałem od dwóch (25% całości). Z czego jedna odpowiedź trochę zdawkowa. Dodatkowo jedna osoba obiecała odpowiedź, ale jej nie udzieliła (więc jej nie policzyłem).

  • KOMITET WYBORCZY STOWARZYSZENIA LEX NATURALIS

Dostałem e-maile trzech z sześciu kandydatów (50%). Na moje pytania odpisała tylko jedna pani (co stanowi 17% kandydatów). W dość osobliwy sposób (pisownia oryginalna):

Chętni napisze, ale proszę się przedstawić- powiedzieć kilka zdań o sobie. Każdego Pan pyta? Zawsze Pan tak czynił przed wyborami?
Czym się Pan zajmuje?
Pytam bo jutro mamy audycję w radiu i przyszło mi na myśl,że może służby nas obserwują by nam zaszkodzić. ?

To chyba najbarwniejsza odpowiedź, jaką dostałem. Niezbity z tropu odpisałem:

Nazywam się Hubert Gajewski (jak w nagłówku e-maila) i jestem wyborcą w Pani okręgu. Wysłałem pytania do wszystkich kandydatów, których e-maile dostałem od komitetów wyborczych. Od kilkunastu lat wybieram w ten sposób osoby, na które oddaję głos. Jeśli chce Pani być brana pod uwagę – proszę odpowiedzieć na moje pytania.

Jak widać niektóre pytania kandydatki zignorowałem. Ale najwidoczniej napisałem wystarczająco dużo, bo w kolejnym e-mailu kandydatka udzieliła wyczerpującej odpowiedzi na moje pytania.

  • KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW JACKA MAJCHROWSKIEGO – OBYWATELSKI KRAKÓW

Tutaj początkowo się nie udało:

Mimo wszystko uprzejmie proszę o przekazanie korespondencji do kandydatów na radnych – bardzo chętnie ją roześlemy.
Może Pan też odnaleźć kandydatów na FB.

Nie poddałem się i po dwóch kolejnych e-mailach otrzymałem namiar na pięciu z ośmiu kandydatów (63%). Na moje pytania odpowiedział tylko jeden kandydat (co stanowi 13% kandydatów).

  • KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW ŁUKASZA GIBAŁY „KRAKÓW DLA MIESZKAŃCÓW”

Jedyny komitet, który podał mi e-maile wszystkich kandydatów (100%). Wszystkich. Na dodatek odpisał dość szybko i nie musiałem się o to dopraszać. Na pytania odpisało mi trzech kandydatów (co stanowi 43% kandydatów). Powiedziałbym „tylko 43%”, gdyby nie fakt, że to i tak jest najlepszy wynik.

Podsumowanie

Prawie połowa całkowicie mnie zignorowała. Tylko 16% komitetów przysłało mi e-maile kandydatów. W sumie udało mi się uzyskać odpowiedzi od 4% kandydatów (7 ze 176). To chyba nie wymaga komentarza…

Komentarze wyłączone (poza trackbackami i pingbackami). Nie mam ochoty przedzierać się tutaj przez komentarze trolli, których przyciągają takie tematy. Gdyby ktoś jednak chciał się podzielić swoim spostrzeżeniami – będę śledził popularne wpisy z hashtagami #wybory2018 i #wyborysamorzadowe2018 na Twitterze.

Kategorie
marketing

Taksówkarze to najlepsi reklamodawcy Ubera

My go jeszcze załatwimy

Czerwiec 1997. Spaceruję wokół warszawskiego dworca centralnego. W pobliżu budynku stoi sznur taksówek, ich właściciele sobie rozmawiają, czekając na podróżnych. W pewnym momencie podjeżdża taksówka. Trochę inna niż pozostałe. Jakaś bardziej obklejona i ma nazwę korporacji, z którą związany jest kierowca. Od razu do samochodu podchodzi kobieta z walizką. Wygląda na to, że zamówiła taksówkę telefonicznie. Kierowca chowa walizkę do bagażnika, pani wsiada, kierowca też. Wtedy do jego samochodu podchodzi inny taksówkarz i daje mu do zrozumienia, że to nie jego teren. Adresat komunikatu chyba nie za bardzo się tym przejmuje i bardzo powoli rusza. Drugi natychmiast łapie za antenę (takie czasy, wszystkie samochody miały wystąjące anteny) korporacyjnej taksówki i mówi Nigdzie nie pojedziesz! Wygląda na to, że argument siły działa. Po chwili pasażerka wysiada, a kierowca oddaje jej walizkę. Pani idzie w kierunku budynku dworca, facet odjeżdża.

Wydawałoby się, że to koniec historii. Jednak po chwili gawędzących taksówkarzy ogarnia wściekłość. My go jeszcze załatwimy! O co chodzi? Okazuje się, że kierowca korporacyjnej taksówki był bardziej cwany niż mogłoby się wydawać. Poprosił panią o przejście na drugą stronę dworca, skąd ją odebrał. Widziała to inna grupa władców dworca… to znaczy… taksówkarzy i dali znać kolegom przez radio.

Akcja w Warszawie, akt I

Marzec 2016. Czytam o tym jak ktoś oblał czymś auta kierowców Ubera w Warszawie. Firmy nie lubię, bo ma dość sporo na sumieniu. Ale po takiej akcji nagle doznaję amnezji i zakładam konto na Uber.com. Tym razem taksiarze przegięli. Jednak po założeniu konta przypominam sobie o grzeszkach Ubera. Konto mam, ale nie korzystam.

Nie mam drobnych

Październik 2006, Warszawa. Biorę taksówkę (taką korporacyjną). Cena za kilometr dużo powyżej średniej, ale nie mam czasu, więc nie wybrzydzam. Kierowca zawozi mnie na miejsce. Płacę gotówką, zostaje do wydania kilka złotych bilonem. Kierowca przetrząsa kieszenie, schowki… Nie mam drobnych – mówi w końcu. Aha. Spieszę się na spotkanie, kierowca zostaje ze sporym wymuszonym napiwkiem.

Akcja w Warszawie, akt II

Marzec 2016. W Warszawie ktoś obrzucił jajami auto Ubera. Nie wiem, czy ta informacja jest prawdziwa, ale to wystarczy, bym przypomniał sobie o aplikacji, którą zainstalowałem tydzień wcześniej. Przetestuję usługę przy najbliższej okazji.

Usługa premium

Lipiec 2013, Warszawa… Czy ja jeżdżę taksówkami tylko w Warszawie, czy akurat coś z taksówkarzami ze stolicy jest nie tak? W poniedziałkowy ranek wsiadam do pierwszej taksówki pod drzwiami 5-gwiazdkowego hotelu. Trasa jest prosta: niecałe 6 kilometrów, wszystko jedno którymi ulicami. Taksówkarz miły i rozmowny. Dojeżdżamy na miejsce. Przychodzi do płacenia. Wiem jak długa jest trasa, jaki jest cennik w tej taksówce, więc gdy słyszę cenę dwukrotnie wyższą, niż się spodziewałem – zapala mi się czerwona lampka. Spoglądam na taksometr, a tam taryfa nr 4. Taka, którą stosuje się poza miastem w nocy lub w niedzielę. Jest dzień powszedni, dochodzi 9 rano, środek miasta – coś jest nie tak. Obliczam w głowie ile powinien kosztować kurs i daję kierowcy wybór: albo on przyjmuje tyle pieniędzy, ile mi wyszło z obliczeń albo wzywam policję. Facet próbuje się tłumaczyć, ale gdy widzi, że nie mam zamiaru się wycofać – przyjmuje obliczoną przeze mnie sumę. Na odchodne przebąkuje, że jego taksówka to usługa premium i dlatego jest droższa. Żeby było ciekawiej – korporacja taksówkarska oferuje usługę premium (lepsze samochody, płatne ekstra 20 zł – dziś trochę więcej), ale wymaga to wcześniejszego zadzwonienia i zamówienia takiej usługi.

Uber, pierwsze spotkanie

Kwiecień 2016. Postanawiam przetestować Ubera. Jestem zadowolony.

To działa

Od zeszłego roku korzystam z Ubera regularnie, a taksówką nie jechałem ani razu. Nie wiem, czy to wychodzi taniej, czy drożej. Podobno taniej. Kierowcy albo gorzej znają miasto albo w ogóle go nie znają. Używają nawigacji, co ciekawe, czasami ją ignorują, uznając, że wiedzą lepiej i pakują się w kłopoty. Niektórzy słabo mówią po polsku. Za to w samochodach jest zawsze czysto (niestety w taksówkach bywało z tym różnie) i samochody są w miarę nowe. Nie muszę analizować, czy kierowca ustawił dobrą taryfę, czy wiezie mnie na około, czy ma drobne, czy zepsuła mu się drukarka w taksometrze, czy wyjątkowo zapomniał terminala. Zamawiam, kilka minut później wsiadam, mówię dzień dobry, na miejscu do widzenia i wysiadam. To po prostu działa.

Prawo przewozowe

Ja sobie jeżdżę Uberem, a ich przeciwnicy dalej wojują. Ostatnio zrobili jakąś akcję (która to sprowokowała mnie do napisania na blogu) w Krakowie. Pocięte opony, kwas… Że w Uberze bez licencji jeżdżą, że nie mają kasy fiskalnej itp. Mnie jako klienta niespecjalnie interesuje kwestia prawna. A zapisy w prawie przewozowym powstały po to, by chronić klienta. Przed Uberem nikt nie musi mnie chronić. Zasady są proste, cennik znany, a fakturę mogę dostać mailem. A jeśli już zmieniać prawo, to nie w tym kierunku, w którym chcą taksówkarze.

Pamiętam też jak taksówkarze w Krakowie walczyli z firmą iCar, która oferowała tanie przewozy, ale nie była firmą taksówkową. I udało im się. Wywalczyli zmiany w prawie, a firma iCar jeździ dalej. Nadal jest taniej, z tą różnicą, że samochody mają na dachu napis TAXI i mogą jeździć tam, gdzie wcześniej nie miały prawa. Warto było wojować?

Najlepsi reklamodawcy

I to wszystko dzięki temu, że jakiś margines postanowił zabawić się w szeryfów. Gdyby nie to, pewnie dalej jeździłbym taksówkami. Taksówkarze to najlepsi reklamodawcy Ubera.

Kategorie
Aviary.pl finanse IT Mozilla

Frisbee w Warszawie, czyli pierwsze aviarowe spotkanie w stolicy

Padło na Warszawę

15-17 kwietnia miało miejsce kolejne spotkanie Aviary.pl. Tym razem wybór padł na Warszawę. Powinienem powiedzieć dopiero teraz, bo mimo, iż w Warszawie jest największe skupisko aviarowców – spotkaliśmy się tutaj po raz pierwszy.

Motorola Xoom, PS3 i trochę bugów

Piątek, jest dniem tradycyjnie przeznaczonym na przyjazd, więc był dość luźny.

Marek Stępień bawi się Motorolą Xoom
Marek bawi się Motorolą Xoom

Ponaprawialiśmy trochę bugów, pobawiliśmy się ciężką Motorolą Xoom (przywiezioną przez Gandalfa), zjedliśmy kolację w restauracji Jeff’s i pograliśmy co nieco na PS3.

W Jeff’s zapłacisz każdą kartą pod warunkiem, że jest to kredytowa Visa Classic

Parę słów o Jeff’s, bo spotkałem się tam z czymś bardzo dziwnym. Jedzenie mają tam bardzo dobre, ale nie to przykuło moją uwagę. Parę lat temu nie mogłem się nadziwić, że w krakowskim Jeff’s nie można zapłacić kartą American Express. Może w tanim barze byłoby to zrozumiałe (AMEX bierze od punktów nawet dwukrotnie wyższą prowizję niż przy płatności Visą czy Mastercard), ale w amerykańskiej restauracji Jeff’s (tak się reklamują), jest to trochę zaskakujące. W Warszawie poszli o dwa kroki dalej. Można tam zapłacić wyłącznie kartą kredytową Visa Classic (jest nawet kartka na drzwiach). Masz jakąkolwiek kartę debetową (w tym Visa Classic)? Nie zapłacisz. Kredytową Visa Electron? Nie zapłacisz. Kredytową Visa Gold, Platinum, Infinite? Nie zapłacisz. To już byłoby chyba prościej, gdyby przyjmowali tylko gotówkę…

Frisbee po dzikim, ryżowym obżarstwie

Sobota upłynęła wg tradycyjnego schematu – na ogólnej retrospekcji, szczegółowym przeglądzie naszych projektów, naprawianiu i weryfikowaniu bugów (udało się przerobić kilkadziesiąt).

W środku dnia postanowiliśmy coś zjeść i wybraliśmy się do restauracji Dziki Ryż.

Idziemy do restauracji Dziki Ryż. Na zdjęciu od lewej: Krzysztof, Asia, Bartek, Marek, Stef, Gandalf i Sara
W drodze do restauracji Dziki Ryż

Jedna wizyta wystarczyła mi, żeby oczekiwać, kiedy otworzą lokal w Krakowie. To co tam serwują jest naprawdę dobre! Najedliśmy się tam niesamowicie i wracając trzeba było coś z tym problemem zrobić. Z pomocą przyszedł Staś i skończyło się na ponadgodzinnej zabawie z frisbee.

Gramy w Frisbee Ultimate, na zdjęciu od lewej: Marek, Krzysztof, Sara, Staś, Stef i Łukasz (gościnnie)
Gramy w Frisbee Ultimate

Aviarowe obowiązki skończyliśmy ok. 21:30 i  przyszedł czas na rozrywkę. Wieczór spędziliśmy z PS3 oraz grając w karciankę Jungle Speed (było przy tym dużo śmiechu) i w Mafię.

Kręgle i air hockey na pożegnanie

W niedzielę pogadaliśmy chwilę o słowniku referencyjnym, Gandalf powiedział co nieco o L20n i wybraliśmy się na kręgle.

 

Staś strąca kręgle, Stef robi mu zdjęcie.
Gramy w kręgle

 

Po trzech godzinach jeszcze kilka partyjek w air hockey i spotkanie dobiegło końca. Ja już czekam na następne 🙂

Więcej zdjęć ze spotkania na Flickrze.