Dawno, dawno temu Flash pozwalał osiągnąć, to było trudne lub niemal niemożliwe do osiągnięcia dzięki CSS (Internet Explorer 6!) i JavaScript (choćby ze względu na mało wydajne silniki przeglądarek internetowych). Ale dzisiaj, to już zbędna technologia. Zupełnie nie rozumiem firm, które używają tego na swoich stronach internetowych. Przecież przez to tracą prawie milion potencjalnych klientów.
Ja sam wtyczki Flash firmy Adobe przestałem używać jakieś 2,5 roku temu. Najpierw ją po prostu wyłączyłem i włączałem okazyjnie, kiedy bardzo potrzebowałem. A potem uznałem, że nie jest mi już potrzebna i po prostu odinstalowałem. Na samym początku trochę mi przeszkadzało, gdy nie mogłem czegoś zobaczyć, ale potem po prostu nauczyłem się to ignorować. Bez tego cholerstwa naprawdę wygodniej korzysta się z Internetu. A patrząc na dzisiejsze wyniki – to co kiedyś było dziwactwem, powoli staje się normą. I dobrze.
Dokładnie miesiąc temu ekipa z Aviary.pl, jak co pół roku, miała kolejne spotkanie robocze. Tym razem po raz pierwszy w Raszynie pod Warszawą. Dla mnie wydarzenie szczególne, bo to pierwsze od prawie sześciu lat spotkanie aviarowe, którego ani nie organizowałem, ani nie prowadziłem. Jeśli ktoś nie domyśla się, skąd takie zmiany – odsyłam do tego, co napisałem na blogu w kwietniu.
Byłem bardzo ciekawy, jak będzie wyglądało takie spotkanie. Pół roku temu wybraliśmy nowy zarząd i spodziewałem się, że zacznie on eksperymentować i dokona jakichś zmian w agendzie, że będzie coś nowego, że będzie po prostu inaczej.
Retrospekcja online
I nie pomyliłem się 🙂 Pierwsze zmiany zaszły w retrospekcji. Odbyła się, ale po raz pierwszy w nowym wydaniu – nie było tradycyjnych karteczek, wszystko odbywało się za pomocą Etherpada. Pomysł całkiem ciekawy, choć nie wszyscy byli zachwyceni.
Retrospekcja online
Parę słów o tym, jak tradycyjnie wyglądała u nas retrospekcja. Pierwsza odbyła się chyba w kwietniu 2009. Choć na początku budziła mały opór – przyjęła się na dobre. Najpierw każdy dostawał małe samoprzylepne karteczki. Na każdej z nich wpisywał jedną rzecz. Mogło to być coś co wymaga poprawy, coś co działa dobrze, nowy pomysł lub podziękowania. Z czasem dla każdej kategorii były karteczki w innym kolorze. Następnie przyklejaliśmy je do flip-chartu, podzielonego na 4 części – każda dla jednej kategorii. Potem czytałem to, co na nich było, zaczynając od tych dobrych i podziękowań. Na tablicy zostawały tylko te złe rzeczy i nowe pomysły, które były grupowane (by uniknąć duplikatów), a następnie głosowane. Każdy miał 4 głosy do dyspozycji, każdy z takich głosów miał różną wagę (jeden głos za 4 punkty, jeden za 3, jeden za 2 i jeden głos warty jeden punkt). Po głosowaniu najpopularniejsze tematy stawały się zadaniami na najbliższe pół roku.
Teraz było podobnie, tylko nie było karteczek, a wszystko odbywało się elektronicznie.
Gokarty
Gokarty
Drugą zmianą były gokarty (na które udaliśmy się do Warszawy), zamiast – tradycyjnych już chyba – kręgli. Podzieliliśmy się na dwie grupy, najpierw był mały trening, potem eliminacje, aż w końcu finał. W finale najszybszy okazał się Tomasz Dominikowski (który był bezkonkurencyjny – po kolei dublował innych zawodników, każdego minimum raz), drugi był Taras Glek (który wpadł do nas na kilka godzin), a brązowym medalistą Adrian Kalla. Po gokartach zjedliśmy kolację w bawarskiej restauracji Adler. Było dużo i smacznie.
Goście
Karaoke
W sobotę wpadła do nas Joanna Berger i Łukasz Kluj z LEWIS PR. Joasia mogła po raz pierwszy zobaczyć, jak pracujemy i przy okazji spróbować swoich sił w karaoke. I coś mi się wydaje, że była w tym z nas najlepsza 🙂 Późną nocą Sara i Staś dali też mocny występ, uwieczniony przeze mnie na filmie (może kiedyś ujrzy światło dzienne). No i był też wspomniany Taras – taka nieplanowana wizyta. Jeśli dobrze pamiętam miał w Warszawie przesiadkę na inny samolot i musiał długo czekać, więc postanowił do nas zaglądnąć.
PlayStation Move i gry karciane
Gandalf próbuje dotrzymać kroku Adrianowi
Pracując na różnymi rzeczami potrzebujemy od czasu do czasu odpoczynku. Na przykład takie rozwiązywanie błędów potrafi być wyczerpujące. Dlatego robimy dużo przerw. Tym razem podczas przerw korzystaliśmy z konsoli PlayStation Move. Chyba największą popularnością cieszyło się strzelanie z łuku (z różnymi wersjami), konkurencji, w której królował Adrian. Był też tenis stołowy, siatkówka plażowa i inne dyscypliny sportowe, których już nie pamiętam. Alternatywą dla konsoli był Texas hold’em i inne gry karciane (Sabotażysta, Jungle Speed). Gier do wyboru było więcej, tylko niestety czas był ograniczony.
Frisbee
Frisbee
Żeby nie siedzieć cały czas na sofach – wyszliśmy na trawkę i zaczęliśmy rzucać frisbee (podobnie jak w kwietniu 2011 w Warszawie), pod okiem trenera Gandalfa. Miał być mecz, ale skończyło się na rozgrzewce do niego 😉
Następne spotkanie w kwietniu 2013. W miejscu, w którym spotkania aviarowego jeszcze nie było.
Tegoroczny europejski MozCamp – jak niektórzy wiedzą – lub domyślili się na podstawie obrazka, który umieściłem ostatnio na blogu – odbył się w Warszawie. Do Polski przybyło prawie 300 osób z różnych krajów Europy, Afryki, Ameryki Północnej oraz kilka osób z krajów azjatyckich. Mógłbym o tym pisać i pisać, ale postaram się wszystko bardzo mocno streścić. Będzie trochę chaotycznie, bo mam mało czasu, a dużo do przekazania.
MozCamp 2012
Piątek, 7 września 2012
Wszystko zaczęło się od piątkowej imprezy w Champions Sports Bar & Restaurant, gdzie było dużo czasu być coś zjeść i pogadać z innymi mozillowcami.
Sobota, 8 września 2012
W sobotę przenieśliśmy się z hotelu do Fabryki Trzciny, gdzie odbywała się prezentacje. Po krótkim powitaniu na scenę wyszli najpierw Tristan Nitot, a później Mitchell Baker, by wprowadzić na do tematu przewodniego tego MozCampu – Mobilize Mozilla.
Jay Sullivan zarysował wizję hasła the Web is the platform i potem zobaczyliśmy trzy dema – BananaBread – pierwsza gra typu FPS, w którą by pograć wystarczy wejść na stronę internetową (do tej pory takie rzeczy wymagały trochę więcej zabiegów), Firefox OS, nowy system operacyjny dla urządzeń mobilnych oraz WebRTC, standard, dzięki któremu można prowadzić rozmowy audio i wideo bezpośrednio w przeglądarce internetowej, bez użycia dodatkowych wtyczek (z tym ostatnim demo trochę nie wyszło, ale myślę, że o samym WebRTC w przyszłym roku będzie głośno).
Banana Bread
David Slater zrobił prawdziwe show, mówiąc o rynku przeglądarek internetowych, o aktualnych strategiach marketingowych i o różnicach między konkurencją, a Mark Surman przypominał o misji Mozilli.
Firefox Desktop Marketing Plan
Potem nastąpiła prezentacja ponad 30 społeczności lokalizacyjnych Mozilli, w tym oczywiście polskiej 🙂
Po lunchu każdy miał do wyboru jedną z sześciu sal, w każdej działo się coś innego. Ja wybrałem się B2G Localization WorkshopStasia Małolepszego, który miał strasznego pecha – psuło mu się absolutnie wszystko, co miał pokazać. Mimo wszystkich tych trudności technicznych poradził sobie bardzo dobrze z wytłumaczeniem jak to z jest z lokalizacją nowego systemu operacyjnego od Mozilli.
Wieczorem zjedliśmy kolację w restauracji Browarmia Królewska. Niektórzy wrócili do hotelu zachrypnięci (było karaoke) 😉
Niedziela, 9 września 2012
W niedzielę pierwszy był Leadership Panel – sesję, w ramach której 9 przedstawicieli złożonych z pracowników Mozilli i wolontariuszy odpowiadało na pytania. Warto zauważyć, że mieliśmy tam swoją reprezentantkę – Joasię Mazgaj.
Trochę przypadkiem trafiłem na prezentację Michała Budzyńskiego – B2G Game Development – na temat gier działających natywnie w przeglądarkach internetowych (od gier CSS-owych, aż po gry w WebGL-u). Przy okazji: była to chyba najlepsza prezentacja na tym MozCampie.
Wieczorkiem w kilka osób z Aviary.pl, razem z Merike Sell z Estonii udaliśmy się na kolację do włoskiej restauracji Chianti i dzień dobiegł końca.
Poniedziałek, 10 września 2012
W poniedziałek większość wróciła do domu. Ja jednak wybrałem się na dalszą wycieczkę, o czym wkrótce 😉
Więcej zrobionych przeze mnie zdjęć z MozCampu pojawi się za jakiś czas na Flickrze – jeśli nie uda mi się zrobić tego dzisiaj – to zdjęć można spodziewać się za kilka tygodni.
